HISTORIA   WSI   KRZYWA

"Zabytków śląskich nie sposób szeregować pod względem polityczno-narodowym. Słuszne jest zdanie reprezentowane przez polskich konserwatorów, a sformułowane przez Generalnego Konserwatora Zabytków w Polsce prof. Jana Zachwatowicza z okazji restauracji krzyżackiego zamku w Malborku, że "ZABYTKI NIE MAJĄ PASZPORTÓW". Nie potrzebują ich. I powinny być pieczołowicie chronione jako uniwersalne dobro kultury".
cyt. prof. dr hab.Julian Janczak: Zarys dziejów (do połowy XIX wieku). – 47-76.


KRZYWA - (Kreibau), wś, gm. Chojnów, pow. leg., dlnśl.: villem Ripi juxte Lom 1245 ST 13; Crywa 1304 Dom Z 163; Seriba 1335 CS XXIX 35; Cryba 1361, zu der Creube 1362, Creiba 1418 Dom Z 163; Kreibau 1789 Z VIII 306; 1845 K 320; 1900 Myc 69; R s.v.: PRL 557; Wyk II 232.Pochodzenie nazwy wsi KRZYWA według wyciągu ze słownika etymologicznego nazw geograficznych Śląska pod kierunkiem dr hab. Stanisławy Sochackiej.

KRZYWA – Kreibau
Wieś wymieniona po raz pierwszy w 1245 r. w bulli papieża Innocentego IV jako własność biskupstwa wrocławskiego. W 1335 r. nazwano miejscowość Criba, w 1345 Scriba, w 1360 Cryba, ok. 1600 –Kreibe lub Kreybe. Znaczenie nazw jest trudne do wyjaśnienia. Mogą się wywodzić od słowiańskiego „kriwu”, co oznaczałoby „krzywą wieś”, albo „kraij” czyli leżąca na skraju, granicy np. innej miejscowości. 
Znalezione tu cmentarzysko z epoki brązu świadczy o wczesnych początkach osadnictwa. Wieś rozwijała się po północnej stronie odcinka "Wysokiej Drogi" łączącego Chojnów ze Zgorzelcem i ma dość - jak na tego typu osadę- rozbudowany plan zbliżony do planu szachownicowego. Być może są to ślady średniowiecznej rzędówki związanej z regulacjami osadniczymi w XIIIw. W dokumentach pojawia się po raz pierwszy w 1245r. jako polska "KRYVA" lub dość zagadkowa "RIPI". W 1345r. zapisana zostaje jako "SCRIBA".
WIEŚ KRZYWA NA TLE HISTORYCZNYM ŚLĄSKA
KRZYWA - leży na terenie Gminy Chojnów, która zajmuje część Równiny (Wysoczyzny) Chojnowskiej na południowo-zachodnich rubieżach Dolnego Śląska, przeciętej dolinami Czarnej Wody i Skory, należących do zlewiska Kaczawy. Teren ten przyciągał osadników już w odległych pradziejach, czego dowodzą liczne znaleziska archeologiczne na terenie Gminy.
Epoka Kamienia  - paleolit. Jest to najstarszy okres epoki kamienia, liczony od momentu pojawienia się świadomie kształtującej swoje otoczenie istoty praludzkiej, po czasy ostatecznego wycofania się ostatniego zlodowacenia.
Najstarszym znaleziskiem z epoki kamienia wskazującym na zasiedlenie tego regionu  jest pięściak krzemienny, narzędzie człowieka neandertalskiego, znaleziony w pobliżu wsi Konradówka. Ten liczący ponad 100 000 lat okaz jest jednym z cenniejszych i najstarszych eksponatów Muzeum Archelogicznego we Wrocławiu.
Mezolit - środkowy okres epoki kamienia. Koczownicze plemiona, polujące na zwierzynę, zakładały krótkotrwałe obozowiska. Często przemieszczajaca sie ludność nie zostawila po sobie zbyt wielu śladow w regionie chojnowskim.
Neolit - najmłodszy okres epoki kamienia, datowany na Śląsku od połowy V tysiąclecia p.n.e. do ok. 1800r.p.n.e. Napływowa ludność z południa Europy przyniósła ze sobą nieznany na naszych ziemiach typ gospodarki rolniczo-hodowlanej, wprowadzajacej nowe techniki obrobki kamienia i innych surowców naturalnych. To, co w regionie chojnowskim zostało po nielicznych osadach pierwszych rolników i hodowców to ceramika i pojedyncze narzędzia kamienne. Między innymi taką siekierkę kamienną znaleziono w Krzywej ( inne miejscowości, w których znaleziono podobne to: Groble, Rokitki, Stary Łom, Witków).
Epoka brązu - W miarę upływu czasu sytuacja osadnicza regionu chojnowskiego zmieniła się radykalnie. Wiązało się to z powstaniem tzw. kultury łużyckiej, po ktorej zostało na naszych ziemiach wiele reliktów osad i cmentarzysk. Znaleziska grobowe ludności kultury łużyckiej są bardzo liczne.Na podstawie badań ostatnich lat stwierdzono, że cmentarzyska takie znajdowały się także w okolicach Gierałtowca, Grobli, Modlikowic, Osetnicy, Podolan, Starego Łomu, Jerzmanowic, Konradówki, Okmian, Jaroszówki, Uniejowic, Wojciechowa, Czernikowic, Kozowa, Rzymówki jak i Krzywej.
Mapa pochodzi z książki pt. "Chojnów dawniej i dziś. Szkice i materiały"
Przed tysiącem lat tutejsze plemiona słowiańskie wraz z całym Śląskiem zostały włączone przez Mieszka I do formującego się pod władzą pierwszych PIASTÓW państwa polskiego. Ziemia chojnowska pod koniec średniowiecza wchodziła w obręb terytorium Trzebowian, jednego ze słowiańskich plemion śląskich. U schyłku X wieku znalazła się, wraz z całym Śląskiem, w składzie państwa polskiego. Stało się to ok. 990r., a zatem w końcowym okresie rządów Mieszka I ( ok. 960-992).

Polska za czasow Mieszka I

Mieszko I

Na mocy postanowień testamentu Bolesława Krzywoustego z 1138r. dzielnicę Śląska objął w dziedziczne posiadanie jego najstarszy syn, Władysław II (1138-1146), jednocześnie książę senior całej Polski. Tym samym zapoczątkowana została linia Piastów śląskich.

Już w średniowieczu przechodził przez ziemię chojnowską jeden z ważniejszych szlaków handlowych, prowadzący z Saksonii na Ruś. Szlak ten nazwano Wielką Drogą.

Pierwsze udokumentowane wzmianki dotyczące osadnictwa w okolicach Chojnowa pochodzą z okresu po wielkim najeździe mongolskim i bitwie pod Legnicą w 1241r. Stare źródła wymieniają przede wszystkim wsie:
Konradowska, Niedźwiedzice, Czernikowie, Żerów, Goliszów, Dobroszów, Strupice, Piotrowice, Dzwonów, Biała, Krzywa, Pątnów, Witków, Budziwojów, Pawlikowice, Stary Łom, Okmiany, Radziechowice, Michów, Gołaczów i Biskupin.

Ziemie wsi Krzywa, jak i pozostałe okoliczne wsie dostała się następnie pod panowanie Księstwa Legnickiego - dawne księstwo śląskie ze stolicą w Legnicy, istniejące w latach 1248-1675. Księstwo znajdowało się w środkowym Dolnym Śląsku, wraz ze swą częścią wołowską obejmowało znaczną część terytorium plemienia Trzebowian, którego zresztą Legnica była naczelnym grodem. Jego założycielem był Bolesław II Rogatka, syn Henryka II Pobożnego.
W XIV w. po dzielnicowym rozbiciu państwo polskie nie objęło ziemi śląskiej. Stopniowo dostawała się ona pod panowanie monarchów czeskich i odtąd mieszkańcy wsi podchojnowskich dzielili zmienne losy ziem podległych Koronie Czeskiej, rządzonej kolejno przez Luksemburgow, Jagiellonów i Habsburgów.
W 1428r. okoliczne miejscowości Chojnowa jak i sam Chojnów nawidził wielki najazd Husycki, który poczynił w tych stronach wielkie spustoszenia. Wojny husyckie wprawdzie ustały w 1434r. ale przemoc i anarchia panoszyły się na ziemi śląskiej jeszcze długie dziesięciolecia. 

W 1526r. ziemia śląska wraz z terenami chojnowskimi znalazla sie w rękach dynastii Habsburgów, która to zajęła wówczas tron Czeski. 
Początek rządow Habsburgów zbiegł się z rozwojem reformacji na Śląsku, w tym również na ziemiach chojnowskich. W 1536r. Fryderyk II postanowił zlikwidować katolicyzm w swych księstwach ( legnickim, brzeskim i wołowskim) i zaproponować nową wiarę - ewangelicyzm – nazwą tą od XVI wieku określa się w Polsce protestantów z najstarszych Kościołów reformacji, czyli luteran oraz  kalwinów. Sam książę  Fryderyk II naukę Marcina Lutra przyjął w 1523r. 
Reformacja czyniła tu szybkie postępy, tak że wkrótce zdecydowana większość mieszkańców ziemi chojnowskiej, podobnie jak całego księstwa, przyjęła nową religię  i aż do końca drugiej wojny światowej pozostała jej wierna. Pierwsze wprowadzały ją parafie w Niedźwiedzicach, Konradówce, Pątnowie, Studnicy, Strupicach, Goliszowie, Krzywej, a nawet potem w Okmianach, Zamienicach i Osetnicy. Stało sie to w latach dwudziestych i trzydziestych XVIw. 

Życie gospodarcze w XVIw. i na początku XVIIw. rozwijało się dobrze. Ponowne zniszczenia oraz ogromne wyludnienie przyniosła całemu śląskowi, a zatem i tym terenom okrutna, ogólnoeuropejska wojna trzydziestoletnia (1618-1648). To w tym czasie najprawdopodobniej  uległ zniszczeniu Kościół w Krzywej, odbudowany przy wykorzystaniu wcześniejszych fragmentów dopiero w 1714r.

Kolejną epokową datą dla ziemi chojnowskiej i dla calego Śląska był rok 1740, kiedy to wkroczył tu król Pruski Fryderyk II. Rozpoczęły się wojny śląskie: pierwsza toczyła się w latach 1740-1742, druga - 1744-1745, trzecia - 1756-1763, zwana też wojną siedmioletnią, zakończona pokojem w Hubertusburgu. 
W wyniku długotrwalych i krwawych walk Fryderykowi II udało się wydrzeć monarchii austriackiej znaczną część Śląska. Odtąd, aż do końca drugiej wojny światowej ziemie te wchodziły w skład państwa Pruskiego, a od 1871r. razem z nim w obręb zjednoczonych Niemiec.

Na początku XIX w. przetoczyły się przez Śląsk krwawe wojny napoleońskie. Wojska francuskie oraz ich sprzymierzeńcy przechodzili tędy wielokrotnie. W 1812r. przez ziemię chojnowską przemaszerowały na wschód cesarskie gwardie. W 1813r. Napoleon wraz ze swymi armiami toczył tu zażarte boje. Oprócz Napoleona na ziemi chojnowskiej przebywał wówczas też car Aleksander I, król pruski Fryderyk Wilhelm III i sam zwycięski Michał I Kutuzow.
MAPA - MIEDZIORYT ze spotkania się pod Chojnowem wojsk pruskich z francuskimi przed bitwą pod Grossbeeten po zwycięstwie pod Budziszyne. 21 maja 1813r. 25 maja zajęli Chojnów . Następnego dnia 26 maja 1813r. doszło pod Chojnowem do potyczki i próby zatrzymania wojsk Napoleona. Chociaż Francuzi przegrali tę potyczkę, to i ta nie udało się powstrzymać ich przed wkroczeniem i zajęciem następnego dnia Legnicy. To powstrzymaie marszu wojsk francuskich sprawiło, ze Napoleon Bonaparte musiał spędzić noc w Chojnowie. Najprawdopodobniej zatrzymał sie w domu Schrama w Rynku. ( informacja ze strony dolny-slask.org.pl)
Potem nastał dluższy okres pokoju. Ale pomyślny rozwój tych rejonów przerwała I wojna światowa (1914-1918). Wprawdzie jej działania nie dotknęły bezpośrednio ziem chojnowskich, jednak surową i przymusową gospodarkę wojenną zaczęto i tu wprowadzać. Już w 1915r. wprowadzono system kartkowy na żywność. Podobnie było z racjonowaniem innych towarów np. odzież, obuwie, mydło itp). Kartki te zklikwidowano dopiero pod koniec 1923r. 
Pomnik wojenny w Krzywej (którego pozostałości znajdują się obecnie na przeciwko budynku szkoły) upamiętniający ofiary I wojny światowej z Krzywej.
DZIEJE WSI KRZYWA NA PRZESTRZENI LAT
Wieś Krzywa  - posiadłość tę w latach 1616-1776 dzierżyła rodzina von Festenberg-Packisch. 
Inforamacje o pochodzeniu rodziny Festenberg-Packisch  - książka autorstwa Romana Sękowskiego "Herbarz szlachty śląskiej"
Dokument mówiący o pierwszych właścicielach wsi Krzywa
wycinek książki Hansa Lutscha 
Hans Lutsch - Verzechnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien. III - Der Reg.-Bezirk Liegnitz. Breslau 1891.
Tabela podatku gruntowego i  ludności z 1765r. mówiąca o majątku von Packisch w Krzywej i innych miejscowościach. 
W 1789r. był tu  DWÓR, DZIEDZICZNE SOŁECTWO, DWA FOLWARKI, 6 GOSPODARSTW KMIECYCH( byli to gospodarze pełnorolni - posiadali najczęściej jednołanowe gospodarstwa ), 14 ZAGRODNICZYCH ( gospodarze mający niewielkie, ubogie gospodartwa, muszący najmować się do pracy u innych gospodarzy),I 30 CHAŁUPNICZYCH (to grupa mieszkańców wsi znacznie uboższa od zagrodników - nie posiadali żadnego gospodarstwa, ani własnej roli. Pracowali u bogatych kmieci lub na folwarku pańskim), DWA BROWARY, MŁYN WODNY, WIATRAK, KARCZMA I KOWAL. RAZEM 63 DOMY I 385 MIESZKAŃCÓW!
We wsi znajdowal się kościół EWANGELICKI, wybudowany jeszcze w 1714r. oraz szkoła z dwoma nauczycielami!
Podobną informację możemy znaleźć w  wydanej w Brzegu w 1789 roku  książce Zimmermanna pt. Beyträge zur Beschreibung von Schlesien, tom 8:
Kreiba - leżąca 1 milę od Chojnowa. Posiada 1 pański dwór, 2 folwarki, 2 browary, 1 ewangelicki kosciół, 3 domy farne, 1 szkołę, 1 karczmę, 1 wodny i 1 wiatrowy młyn, 1 kuźnię, 1 oficynę, 163 domostwa oraz 385 mieszkańców. Włascicielem byla rodzina von Festenberg-Packisch. W 1616 - George, w 1660 Heinrich, w 1686 także o imieniu Heinrich, w 1704 Hans Sigmund, który w 1712 wzniósł kociół w Starym Łomie, a w 1714 w Krzywej, w 1746 Karl Heinrich, w 1758 młodszy syn Friedrich Wilhelm von Festenberg-Packisch z Czernicy. W 1776 dobra kupuje szwagier Hans Christian Alexander von Schweinitz z Chocieborowic.
Wg Handbuch der Provinz Schlesien rocznik 1856 i 1858 włascicielem Krzywej był von Unger (imienia brak), natomiast w latach 1861, 1866, 1872 oraz 1876 wymieniony jest Johann Ordel. Natomiast wg Schlesisches Güter-Adressbuch w 1905 roku włascicielem był Paul Rossberg, który tę posiadłość miał od 1880 roku. Majątek miał 227,5 ha powierzchni, z tego 185,5 ha zajmowały grunty orne, 22 ha łąki, 15 ha las, 4 ha park oraz 2 ha było wokół dworu.
W 1912 roku właścicielem był Heinrich Braumann a folwark liczył łącznie 223,4 ha, z czego 154 ha to ziemie orne, 23,8 ha łąki, 29 ha pastwiska, 1,3 ha staw, 10,6 ha las, 1,1 ha park i ogród, 1,6 ha wyrobiska po piasku oraz drogi i 1,9 ha wokół dworu.W roku 1930 właścicielem głównego folwarku jest nadal Heinrich Braumann z ilościami ziem tak jak powyżej. Ponadto jest własciciel tzw. Dolnego Dworu, którym jest Ruchard Haenel. Jego posiadłości są następujące: ogólnie 170,5 ha, z czego 138,5 to ziemie orne, 10 ha to łąki, 15,5 ha to pastwiska, 3 ha las, 2 ha park i ogród oraz 2 ha zajmuje dwór i drogi.Ponadto większym włascicielem jest Weidner mający 84,7 ha, Hermann Utermöhl mający 44 ha oraz Kurt Haelmigk mający 33,5 ha.
Do 1825r. liczba domów zwiększyła się do 74, a liczba mieszkańców do 404, w tym tylko 4 było katolikami. Ci ostatni należeli do parafii w Chojnowie. We wsi pracowała też cegielnia. 
Do 1840r. poważnie wzrosła w Krzywej liczba mieszkańców, osiągając 553 osoby. Dla  biednych dzieci rozdzielano wówczas na zimę po 10 par obuwia i pończoch. We wsi pracował już tylko jeden browar, były 4 gospody, 14 różnych rzemieślników i 10 handlarzy. Trzymano 1300 merynosów i 175 sztuk bydła.  W XXw. Krzywa rozwijała się nadal. W 1910r. miała już 654 mieszkańców, a w 1933 liczba mieszkańców wzrosła do 732. W pocz. XX w. właścicielem dóbr w Krzywej był Heinrich Braumann. Hodował bydło i świnie, uprawiał na dużą skalę buraki cukrowe i ziemniaki. Po otwarciu autostrady, uruchomiono przy niej pierwszą stację benzynową. 


7.04.1945r. w Krzywej stacjonował sztab 5 dywizji piechoty II Armii Wojska Polskiego. Dzień wcześniej przemaszerowały tędy oddziały 5 i 8 dywizji piechoty I Korpusu Pancernego i 4 Brygady Zmotoryzowanej z 27 pułkiem artylerii pancernej. Wydarzenia te upamiętnia skromny obelisk postawiony na kreowanym w latach sześćdziesiątych turystycznym szlaku II Armii Wojska Polskiego wiodącym z Trzebnicy do Zgorzelca i rejonu krwawego forsowania Nysy Łużyckiej w dniu 16.04.1945r.
Zarządzeniem Władz Naczelnych z dnia 15 marca 1947 roku przywrócono polską nazwę miejscowości Krzywa, co ogłoszono w Monitorze Polskim.
W latach 1945-54 siedziba gminy Krzywa. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
W odległości 1,5 km na południowy zachód od centrum wsi zlokalizowany jest węzeł drogowy "Krzywa" autostrady A4 i drogi krajowej nr 94. Ponadto, w pobliżu wsi znajduje się nieczynne lotnisko Krzywa, do 1993 r. używane wraz z przylegającym osiedlem wojskowym przez stacjonujące tu jednostki Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej. Obecnie na terenie funkcjonuje lądowisko Krzywa. Ze względu na dogodne położenie komunikacyjne na terenach lotniska i bezpośrednio przylegających do węzła drogowego na jego obszarze (ok. 147 ha) utworzono największą podstrefę Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
HISTORIA KRZYWEJ NA POCZTÓWKACH I FOTOGRAFIACH
Widokówka z końca XIX w.Lata 1895-1899
Znaczek pocztowy ze stemplem Poczty Kreibau (Krzywa) z 1893r.
Pocztówka z zapiskami -rok 1899 - Kirche ( kościół), Schloss (pałac), Gericht ( karczma sądowa, która pełniła funkcję siedziby lokalnych władz.
Kreibau - pocztówka, na której widnieje kościół, szkoła, pałac i karczma sądowa -
 rok 1901
Widokówka - Karczma Sądowa, Plebania, Kościół i Szkoła ( lata 1910-1915 )
Zapiski na zdjęciu z 1903r. 
Zabudowania w Krzywej. Jedno ze zdjęć poniżej ukazuje Gospodę Bruno Reichstein`s - obecnie budynek świetlicy wiejskiej
Krzywa rok 1925 i 1932
Pałac, szkoła, widok na kościół i inne zabudowania w Kreibau
Widokówka przedstawiająca kościół oraz nieistniejący już dolny pałac w Krzywej lata 1900-1920
Widokówka - piekarnia, sklep, ulice, pałac w majątku rycerskim(Rittergut).Rok 1910
Budynki mieszkalne w Krzywej (Kreibau)
Kreibau - Krzywa na pocztówce z pozdrowieniami
Pozdrowienia z Kreibau - Widokówka pochodzi z 1906 roku.
Czteropolowa pocztówka przedstawiająca dwa pałace, widok na wieś oraz kościół. 
Rok 1905
Widok jedną z ulic wsi oraz budynek Gospody Bruno Reichstein -  lata 1920-1940
Najważniejsze obiekty w Krzywej lata 1910-1911
 Gospoda Bruno Reichstein - obecnie budynek z świetlicą wiejską w Krzywej
Gospoda Bruno Reichstein lata 1915-1925 Kreibau
Obecnie budynek świetlicy wiejskiej w Krzywej
Kościół i Sklep ( dom towarowy) Sauera rok 1929
Kreibau - 
Sklep (dom towarowy) Sauer, Tartak, Warsztat Samochodowy,
Siedziba Związku Myśliwskiego -
 rok 1030
Krzywa na pocztówce litograficznej z przełomu XIX i XX wieku. Lata 1895-1905
Tartak i cegielnia w Krzywej
Nieistniejący już tartak, który znajdował się w miejscu obecnego nowego cmentarza
Dom z zabudowaniami gospodarskimi - Kreibau rok 1903.
Dom w Krzywej przełom lat 1910-1920
Pamiątkowe zdjęcie Towarzystwa Nauczycieli z Krzywej rok 1905;


Widokówka z Krzywej - widok na szkołę, kościół, autostradę
Fragment niemieckiej mapy topograficznej typu Messtischblatt w skali 1:25000 z roku 1939.
Mapa wskazuje na to, że Krzywa posiadała wówczas dwa główne majątki (Gut) .Majątek dolny(po wschodniej stronie)-znany nam pałac należał do tzw. dóbr dziedzicznych(nieistniejący pałac nieder schloss).Natomiast majątek górny(po zachodniej stronie-dawny PGR)należał do tzw. majątku rycerskiego(Rittergut)-majątek zapewne bądący starszym.
Lata powojenne
Zdjęcie z 1971 r. "Zajazd pod Kogutem" zbudowany w miejscu zakończenia autostrady A4 w latach 60
W latach 1945-1954 Krzywa była Gminą wiejską w woj. wrocławskim (dzisiejsze woj. dolnośląskie). Siedzibą władz gminy była Krzywa. Gmina Krzywa powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu złotoryjskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego. Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 10 gromad: Biskupin, Czernikowice, Groble, Jerzmanowice, Krzywa, Okmiany, Patoka, Rokitki, Stary Łom i Witków. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin. Jednostki nie przywrócono 1stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy.

Gromadzka Rada Narodowa
Organem władzy państwowej na terenie gromady była Gromadzka Rada Narodowa. Były to najniższe ogniwa administracji państwowej, łączące po kilka wsi. Do zadań GRN należało:
• popieranie rozwoju produkcji rolnej
• zaspokajanie potrzeb komunalnych, socjalnych i kulturalnych mieszkańców
• zapewnienie wykonania przez mieszkańców obowiązków wobec państwa
• opracowanie planów gospodarczych i programów rozwoju gromady
• utrzymywanie dróg lokalnych, sieci zaopatrzenia, usług oraz urządzeń socjalno-kulturalnych i komunalnych.
Gromadzka Rada Narodowa realizowała swoje zadania na sesjach, za pośrednictwem wybieranych przez siebie komisji (stałych i doraźnych) oraz Prezydium. Instytucjami pomocniczymi gromadzkiej rady narodowej były zebrania wiejskie mieszkańców oraz pełnomocnicy rady. Czynności kancelaryjne rady, komisji i prezydium wykonywało biuro gromadzkie. Gromadzkie Rady Narodowe działały od 25 września 1954 do 31 grudnia 1972. Od 1 stycznia 1973 ich zadania przejęły gminy. Gromadzka Rada Narodowa istniała też w Krzywej. W Krzywej istniał też Urząd Stanu Cywilnego, co potwierdzają pieczęcie z dokumentów administracyjnych. 

Księga ubytków Gromadzkiej biblioteki w Radziechowie

Księga ubytków Gromadzkiej biblioteki w Radziechowie z pieczęcią Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Krzywej

pieczęcie Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Krzywej

Gromadzka Rada Narodowa w Krzywej, pieczęć z dokumentów administracyjnych

Pieczęć Urzędu Stanu Cywilnego w Krzywej

Pieczęć Gromadzkiej Rady Narodowej w Krzywej wraz z pieczęcią przewodniczącego Rady

Podpis Urzędnika Stanu Cywilnego w Krzywej

KOŚCIÓŁ POD WEZWANIEM ŚW. ANNY W KRZYWEJ
Najważniejszym zabytkiem w Krzywej jest kościół św. Anny.
Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z roku 1305r. Kościół pierwotny zbudowany w latach 1325-1335, prawdopodobnie zniszczony w czasach wojny 30 letniej. Prawdopodobnie w tym samym miejscu przy częściowym wykorzystaniu dolnych partii starej budowli- wzniesiono na początku XVIIIw. do dzisiaj zachowaną pierwotnie świątynię zwaną "Kościołem ucieczkowym". Podobne zbudowano zachowały się jeszcze w okolicznych miejscowościach: w Pielgrzymce, Nowej Wsi Grodzkiej i najbardziej z nich okazały w Twardocicach. Jest to typowy prostokątny budynek murowany i tynkowany, o wysmukłych barokowych oknach ujętych opaskami z czworoboczną wieżą zwieńczoną barokowym hełmem. Wnętrze kościoła kryte jest beczkowym sklepieniem pozornym o wydzielonych szerokimi pasami polach malowanych w pozwijane szare motywy roślinne na biało- różowym tle. Sprawia to wrażenie bogatej wzorzystej tkaniny. Wzdłuż ścian wzniesiono na profilowanych prostokątnych w rzucie słupach dwie kondygnacje balkonów, których drewniane balustrady również pokryte są podobnymi jak sklepienia motywami. Pod balustradą widnieje ażurowy frez drewniany z fantazyjnie pozwijanych liści akantu.

Zdobienia z wykorzystaniem motywu roślinnego liści akantu

Powyższe zdjęcie pochodzi z ksiażki pt. "Zlotoryja, Chojnów, Świerzawa" S. Kozaka, B.Steinborn
Pośród zabytków barokowej snycerki drewnianej zasługują na uwagę zespół ław i empor kościoła św. Anny.
Wśród bogatych ornamentów roślinnych są też sceny figuralne ze Starego i Nowego Testamentu. Jednym z najstarszych i najcenniejszych zabytków kościoła była gotycka Pieta z trzeciej ćwierci XV w. najprawdopodobniej zachowana ze zburzonych wcześniej obiektów. Polichromowana figura Matki Boskiej opłakującej trzymanego na kolanach Chrystusa niestety została kilka lat temu skradziona z kościoła.
Powyższe zdjęcia z książki "Przeszłości Okruchy" Stanisława Horodeckiego

Mojżesz na Górze Synaj

Ostatnia Wieczerza

Malowidło "Ostania Wieczerza" po renowacji - październik 2014r.
Malowidło "Alfa i Omega"
Malowidło "Alfa i Omega" po renowacji - październik 2014r.
 Malowidło - Chrzest Jezusa
Godne uwagi są też: konfesjonał, ławki oraz ludowa chrzcielnica. Wszystkie pochodzą z I polowy XVIII w. z okresu odbudowy świątyni.

konfesjonał

konfesjonał po renowacji

chrzcielnica

chcielnica po renowacji

ławki

Na uwagę zasługują też dwa malowidła umieszczone u dołu ołtarza przedtawiające sceny z Nowego Testamentu.
W dolnej partii muru wieży i fasady koscioła zachowały się bardzo interesujące późnorenesansowe, całopostaciowe płyty nagrobne z pierwszej połowy lat pięćdziesiątych XVIIw. Wyobrażają one właścicieli i kolatorów, czyli fundatorów, lub ofiarodawców w siedemnastowiecznych zbrojach rycerskich z bronią. Są tam też umieszczone wizerunki kobiet w strojnych szatach. W narożach płyt nagrobnych płaskorzeźbione herby rodowe. Uwagę zwraca realizm tych głębokich płaskorzeźb kamiennych oraz charakterystyczna dla późnego renesansu szczegółowość w drobnych nawet delatach strojów, rysów twarzy, układu dłoni.
Na obrzeżach płyt napisy w języku niemieckim. Charakterystyczny też jest hierarchiczny układ stojących postaci i majestatyczny wyraz ich twarzy oraz gestów.
Autorem poniższych rycin, których pierwowzorem były plyty nagrobne był Johann Gottfried Schultz.
Johann Gottfried Schultz (* 04 kwietnia 1734 w Görlitz , † 25 lutego 1819 w Niesky ) był prawnikiem i sygnatariuszem Górnych Łużyc. Schultz wykonał w życiu kilkaset rysunków krajobrazów, miejsc i budynków Górnych Łużyc i sąsiednich regionów Czech i Śląska. Te często są najwcześniejszymi znanymi widokami i dla lokalnych historyków mają szczególne znaczenie. Rysunki obecnie znajdują się w Gabinecie Grafiki Cultural History Museum Görlitz . Schultz jest autorem rycin ilustrujących plyty nagrobne z kościoła w Krzywej.
Jedna z płyt przedsawia wizerunek kobiety zd. v. Reibnitz w Krzywej, która zmarla 7 marca 1648 roku mając 26 lat. Prawdopodobnie zmarła przy połogu, gdyż na rękach trzyma niemowlę. 
Ryciny z fiszkami pochodzą z portalu Deutsche Fotothek.
Kobieta z d. v. Schleuss, zmarła 28 grudnia 1656 roku przeżywszy 65 lat. Żródlo:
Ryciny rożnią się nieco od płyt, ale daty i herby umieszczone na nich zgadzają sie ze sobą.
Herb rodziny von Festenberg - Packisch pierwszych właścicieli Krzywej widniejący na sklepieniu kościoła św. Anny. Napis wokół herbu : Hanß Siegemundt von Festenberg Packisch Genannt 1714.
 Poniżej wzór herbu pochądzący ze zbiorów heraldycznych.
Dokumenty Śląska Kącik Heraldyki Śląskiej http://www.dokumentyslaska.pl/heraldyka_slaska/index.html
Herb rodziny von Festenberg-Packisch po renowacji malowideł w kościele - październik 2014r.
Drugi z herbów widniejących na sklepieniu kościoła to herb rodowy z opisem -  Barbara Helena v. Festenb.-Packischin geb. von Axleben Magnussin. Poniżej wzór herbu rodziny Axlebenn pochądzący ze zbiorów heraldycznych.
Dokumenty Śląska Kącik Heraldyki Śląskiej http://www.dokumentyslaska.pl/heraldyka_slaska/index.html
Wewnątrz kościoła znajdują się jeszcze dwie płyty nagrobne przedstawiające dwóch mężczyzn w zbrojach z rodziny von Festenberg Packisch.
Na wieży kościoła znajduje się dzwon o średnicy 72 cm z napisem Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum;benedicta. Ufundowany najprawdopodobniej przez rodzinę Festenberg-Packisch w 1661r. 
W 1945r. gdy wieś zasiedlili Polacy - kościół proewangelicki stał się kościołem p.w. św. Anny parafii rzymsko-katolickiej. Ocalał tradycyjny układ tego cennego zabytku i jego piękny wystrój.

zegar

Christoph Kreutzer z Lipska, mistrz zegarów słonecznych okolo 1700 roku wykonał zegar znajdujący sie  na wieży kościoła. Obecnie zegar już nie widnieje na wieży kościoła.
Rysunek Kościoła św.Anny w Krzywej autorstwa Elfriede Springer z 1928roku pochodzący z książki Niederschlesische Kunstdenkmäler - Zeuchnungen von Elfriede Springer, Liegnitz - Liegnitz 1932.
Opis brzmi:
"W latach 1325-35 na gruncie, który podarował dziedzic z Krzywej wybudowano kosciół. Od czasu jego powstania dokonywano różnorodnych zmian, a także go powiększano. Jego teraźniejsza postać pochodzi z 1714 roku".
Kościół - 1905r.
Stary cmentarz i mauzoleum znajdujące się obok kościoła
Kreator stron - łatwe tworzenie stron WWW