W 1428r. okoliczne miejscowości Chojnowa jak i sam Chojnów nawidził wielki najazd Husycki, który poczynił w tych stronach wielkie spustoszenia. Wojny husyckie wprawdzie ustały w 1434r. ale przemoc i anarchia panoszyły się na ziemi śląskiej jeszcze długie dziesięciolecia.
W 1526r. ziemia śląska wraz z terenami chojnowskimi znalazla sie w rękach dynastii Habsburgów, która to zajęła wówczas tron Czeski.
Początek rządow Habsburgów zbiegł się z rozwojem reformacji na Śląsku, w tym również na ziemiach chojnowskich. W 1536r. Fryderyk II postanowił zlikwidować katolicyzm w swych księstwach ( legnickim, brzeskim i wołowskim) i zaproponować nową wiarę - ewangelicyzm – nazwą tą od XVI wieku określa się w Polsce protestantów z najstarszych Kościołów reformacji, czyli luteran oraz kalwinów. Sam książę Fryderyk II naukę Marcina Lutra przyjął w 1523r.
Reformacja czyniła tu szybkie postępy, tak że wkrótce zdecydowana większość mieszkańców ziemi chojnowskiej, podobnie jak całego księstwa, przyjęła nową religię i aż do końca drugiej wojny światowej pozostała jej wierna. Pierwsze wprowadzały ją parafie w Niedźwiedzicach, Konradówce, Pątnowie, Studnicy, Strupicach, Goliszowie, Krzywej, a nawet potem w Okmianach, Zamienicach i Osetnicy. Stało sie to w latach dwudziestych i trzydziestych XVIw.
Życie gospodarcze w XVIw. i na początku XVIIw. rozwijało się dobrze. Ponowne zniszczenia oraz ogromne wyludnienie przyniosła całemu śląskowi, a zatem i tym terenom okrutna, ogólnoeuropejska wojna trzydziestoletnia (1618-1648). To w tym czasie najprawdopodobniej uległ zniszczeniu Kościół w Krzywej, odbudowany przy wykorzystaniu wcześniejszych fragmentów dopiero w 1714r.
Kolejną epokową datą dla ziemi chojnowskiej i dla calego Śląska był rok 1740, kiedy to wkroczył tu król Pruski Fryderyk II. Rozpoczęły się wojny śląskie: pierwsza toczyła się w latach 1740-1742, druga - 1744-1745, trzecia - 1756-1763, zwana też wojną siedmioletnią, zakończona pokojem w Hubertusburgu.
W wyniku długotrwalych i krwawych walk Fryderykowi II udało się wydrzeć monarchii austriackiej znaczną część Śląska. Odtąd, aż do końca drugiej wojny światowej ziemie te wchodziły w skład państwa Pruskiego, a od 1871r. razem z nim w obręb zjednoczonych Niemiec.
Na początku XIX w. przetoczyły się przez Śląsk krwawe wojny napoleońskie. Wojska francuskie oraz ich sprzymierzeńcy przechodzili tędy wielokrotnie. W 1812r. przez ziemię chojnowską przemaszerowały na wschód cesarskie gwardie. W 1813r. Napoleon wraz ze swymi armiami toczył tu zażarte boje. Oprócz Napoleona na ziemi chojnowskiej przebywał wówczas też car Aleksander I, król pruski Fryderyk Wilhelm III i sam zwycięski Michał I Kutuzow.